4/ 7 فايده يادگيرى دانش‌

59. أعلام الدين: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! دانش و حكمت بياموز تا شرافت يابى؛ زيرا حكمت، آدمى را به دين ره‌نمون مى‌شود و برده را بر آزاد شرافت مى‌دهد و نيازمند را بر توانگر رفعت مى‌بخشد و كوچك را بر بزرگْ مقدّم مى‌دارد و تهى‌دست را در جايگاه‌هاى پادشاهان مى‌نشاند و بر شرافت شريف و سيادت سيّد و عظمت غنى، مى‌افزايد.

و چگونه آدميزاد گمان دارد كه كار دين و دنيايش، با غير حكمت فراهم مى‌گردد، در حالى كه خداوند عز و جل كار دنيا و آخرت را جز با حكمت، مهيّا نمى‌سازد؟! و مَثَل حكمتِ بدون طاعت، مانند جسم بى‌جان يا خاك بى‌آب است، و جسم بى‌جان و خاك بى‌آب و حكمت بى‌طاعت، هيچ فايده‌اى ندارند».

60. المواعظ العدديّة: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! حكمت، ده تا كار انجام مى‌دهد: دل‌هاى مرده را زنده مى‌كند، بينوا را در جايگاه‌هاى پادشاهان مى‌نشاند، به فرومايه شرافت مى‌بخشد، بردگان را آزاد مى‌سازد، به غريب پناه مى‌دهد، نيازمند را توانگر مى‌سازد، بر شرافتِ شريف و سيادت سيّد مى‌افزايد. و آن از مال بهتر است و مايه امان از ترس است. سپرى در جنگ است، و كالايى است كه سود مى‌كند. هنگامى كه ترس او را مى‌لرزاند، شفاعت كننده است، و هنگامى كه يقين به او مى‌رسد، راه‌نماست، و هنگامى كه پوشاكى او را نمى‌پوشانَد، پوشاننده است».