بعثت عيسى عليه السلام و پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله، زندگى مى‌كرده است.

بر پايه برخى گزارش‌ها، اوج شهرت لقمان، با سلطنت كيقُباد، سرسلسله كيانيان در ايران، مقارن بوده است. يك نظريّه نيز وجود دارد كه لقمان در حدود 554 م، متولّد شده است. بنا بر اين، مى‌توان حدس زد كه از زمان زندگى لقمان تاكنون، بين دو هزار و پانصد تا سه هزار سال مى‌گذرد و نه بيشتر.

محلّ زندگى‌

بر پايه برخى اسناد تاريخى، بلاد شام، محلّ زندگى و نشو و نماى لقمان بوده است.[1] برخى عقيده دارند كه لقمان، اهل آسياى صغير[2] بوده و در دهكده‌اى موسوم به «آموريوم» ديده به جهان گشوده است. در برخى منابع تاريخى نيز لقمان، اهل ايْله‌[3] خوانده شده است.

بر پايه برخى روايات، لقمان، بخشى از عمر خود را در موصل، يكى از شهرهاى مهمّ شمال عراق، سپرى كرده است. شهر ديگرى كه جايگاه زندگى لقمان در آخرين سال‌ها و يا روزهاى عمر وى شناخته مى‌شود، شهر رَمله‌[4] است.

[1] در گذشته تاريخ، شام، نام منطقه وسيعى شامل اردن، سوريه، لبنان و فلسطين فعلى بوده است( لغت‌نامه دهخدا).

[2] آسياى صغير تا چند دهه پيش، به« آناتولى» معروف بود و در عرف جغرافيدانان مسلمان، به« روم» شهرت داشت( كه مقصود، روم شرقى يا بيزانس است) و اكنون تركيه ناميده مى‌شود.

[3] شهر« ايْله» در انتهاى خليج« عَقَبَه» در كشور اردن، بر ساحل شمالى‌ترين نقطه درياى سرخ، ساخته شده است.

[4] رَمله، نامى مشترك بين چند مكان است.[ معروف‌ترين آنها] شهرى بزرگ در فلسطين قديم بوده كه آبادى‌هاى آن، خراب شده است. فاصله اين شهر تا بيت المقدس، هجده روز بوده است. همچنين مكان‌هايى با همين نام: يكى در اطراف دجله مقابل كرخ بغداد، منطقه‌اى در بحرين( بخش‌هاى شمالى عربستان)، محلّه‌اى در سرخس و ... وجود داشته است( معجم البلدان: ج 3 ص 69).