277. امام صادق عليه السلام: در سفارش لقمان به پسرش ناتان است كه گفت: «اى پسرم! از جمله چيزهايى كه بايد داشته باشى تا بتواند تو را در برابر دشمن، مسلّح گرداند و زمينگيرش كند، نرم‌زبانى با دشمن و اعلان رضايت از اوست؛ ولى با كناره‌گيرى، او را رها نكن؛ چرا كه در اين صورت، آنچه در ضمير توست، برايش آشكار مى‌شود و آنگاه، خود را برايت آماده مى‌كند».

278. بَهجة المَجالس و انس المُجالس: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! هر كه در دشمنى كوتاهى كند، مورد دشمنى قرار مى‌گيرد، و هر كه در آن زياده‌روى كند، گناهكار است. پس حق را بگو؛ هر چند بر زيان تو باشد و به كسى كه [از حق‌گويىِ تو] خشم نمايد، اعتنا نكن».

279. الاختصاص‌ به نقل از اوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: پسرم! دوستان را زياد كن، و از دشمنان ايمن مباش؛ زيرا كينه در سينه‌هاى آنان، مانند، آب‌[1] زير خاكستر است.

7/ 17 ادب انتخاب خدمتكار

280. بَهجة المَجالس و انس المُجالس: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! چشم استخدام نكن».

گفت: استخدام چشم، چيست؟

گفت: «يعنى چنين غلامى نداشته باش كه جز وقتى كه تو را مى‌بيند، به تو خدمت نكند».

[1] در متن عربى،« ماء( آب)» آمده است؛ ولى ظاهرا« نار( آتش)» درست باشد؛ يعنى: مانند آتش زير خاكستر.