5/ 15 خوش گمانى به خدا

131. كنز الفوائد در آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: اى پسرم! به خدا خوش‌گمان باش. آنگاه، از مردم بپرس: كيست كه به خدا خوش‌گمان بوده، ولى خدا طبق گمان او رفتار نكرده باشد؟

5/ 16 توكّل بر خدا

132. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: لقمان حكيم، هنگامى كه پسرش را موعظه مى‌كرد، به او گفت: «اى پسرم! كيست كه از خداوند عز و جل سراغ گرفت، ولى او را نيافت؟ و كيست كه به خدا پناه بُرد، ولى خدا از او دفاع نكرد؟ يا كيست كه به خدا توكّل كرد، ولى خدا او را كفايت ننمود؟»

133. كنز الفوائد در آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: اى پسرم! به خدا توكّل كن، آنگاه، از مردم بپرس: كيست كه به خدا توكّل كرده، ولى خدا او را كافى نبوده باشد؟

134. الاختصاص‌ به نقل از اوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: اى پسرم! كيست كه خدا را ياد كرده باشد، ولى خدا او را ياد نكرده باشد؟ كيست كه به خدا توكّل كرده باشد، ولى خدا او را به ديگرى واگذاشته باشد؟ و كيست كه به سوى خداى گرامى ياد، تضرّع و زارى كرده باشد، ولى خدا به او رحم نكرده باشد؟

135. إرشاد القلوب: سفارش لقمان به پسرش است كه گفت: ... «اى پسرم! بر

تو لازم است كه از آنچه در دست مردم است، مأيوس باشى و به وعده خدا اعتماد كنى. درباره آنچه بر تو واجب گرديده، تلاش كن و تلاش درباره آنچه برايت ضمانت گرديده است را رها كن، و در همه كارهايت به خدا توكّل كن تا كفايتت كند».