فصل يكم: دلايل پيامبرى‌

1/ 1 گواهى دادن خداوند به پيامبرى محمّد

قرآن‌

«ليكن خدا به [حقّانيت‌] آنچه بر تو نازل كرده است، گواهى مى‌دهد. [او] آن را به علم خويش نازل كرده است، و فرشتگان [نيز] گواهى مى‌دهند؛ و كافى است كه خدا گواه باشد».

«اوست كسى كه پيامبر خود را به [قصد] هدايت، با آيين درست، روانه ساخت، تا آن را بر تمام اديان، پيروز گردانَد؛ و گواه بودن خدا كفايت مى‌كند».

«بگو: ميان من و شما، گواه بودن خدا كافى است؛ چرا كه او همواره به [حال‌] بندگانش آگاه بيناست».

«بگو: كافى است خداوند، ميان من و شما شاهد باشد. آنچه را كه در آسمان‌ها و زمين است، مى‌داند. آنان كه به باطل گرويده و خدا را انكار كرده‌اند، همان زيانكاران‌اند».

«يا مى‌گويند: اين [كتاب‌] را بربافته است. بگو: اگر آن را بربافته باشم؛ در برابر خدا، اختيار چيزى براى من نداريد. او آگاه‌تر است به آنچه [با طعنه‌] در آن فرومى‌رويد. گواه بودن او ميان من و شما، بس است؛

و اوست آمرزندؤ مهربان».