از آنها مربوط به حديث است و از آن جمله است:

- رموز الإمارة

-/ ترجمه منظوم نامه امام على عليه السلام به عثمان بن حُنَيف‌

- آداب و اعمال نوروز

- ريحانة الأدب (در ترجمه و شرح احاديث نبوى و احوال زنان عرب و ايرانى)

- ترجمة مئة كلمة من كلمات أمير المؤمنين عليه السلام.[1]

محمّد تقى گلپايگانى نجفى (م 1298 ق)

وى، فقيه، مجتهد، حكيم و فيلسوف بزرگ شيعى است كه در حدود سال 1218 ق، به دنيا آمد. او نزد دايى‌اش و فقيه مشهور اسد اللَّه بروجردى در ايران و نزد شيخ مرتضى انصارى، سيّد ابراهيم بن محمّد باقر قزوينى و على بن جعفر كاشف الغطاء در عراق، درس خواند.

گلپايگانى، به علم طب، رياضيات و كيميا توجّه داشت، راه زهد و رياضت مى‌پيمود و از ازدواج، خوددارى نمود. وى در يكى از حجره‌هاى صحن مطهّر بارگاه امام على عليه السلام ساكن بود و مكانى را در آن جا براى تدريس و مباحثه قرار داده بود. سيّد حسن صدر، از شاگردان اوست. از آثار اوست:

- شرح أصول الكافى‌

- كتاب فى الرجال‌

- منتخباتى از بحار الأنوار (السماء و العالم)

- منتخباتى از بحار الأنوار در نجوم.[2]

[1]. شرح حال رجال ايران، ج 6، ص 26؛ فهرست مشاهير ايران، ج 2، ص 616.

[2]. أعيان الشيعة، ج 9، ص 193؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج 13، ص 552؛ معارف الرجال، ج 2، ص 211.