مؤمنان، كتاب‌هاى بسيارى در اين باب تدوين كرده‌اند. بخشى از اين آثار، در قرن دوازدهم و سيزدهم نگاشته شد كه به دليل آميختگى و ارتباط مطالب و محتواى كتاب‌ها در حوزه‌هاى اعتقادات، آداب و اخلاق، بدون تفكيك موضوع، و به ترتيب زمانى معرّفى مى‌شوند:

قرن دوازدهم‌

1. تقويم الايمان و تحقيق الايمان‌، از اسماعيل بن محمّد باقر حسينى خاتون آبادى (م 1116 ق). اين كتاب، در اثبات امامت على عليه السلام و عقايد شيعه دوازده امامى است كه مؤلّف بيشتر آن را از صحاح معروف اهل سنّت، برگزيده است.[1]

2. جواهر الكلام فى الخصال المحمودة فى الأنام‌، از احمد بن حسن حرّ عاملى (م بعد از 1120 ق).[2]

3. جوامع الكلم‌، از سليمان بن عبد اللَّه ماحوزى (م 1121 ق). اين اثر، شامل رواياتى در اصول دين و منقول از امام رضا عليه السلام است.[3]

4. جمال الصالحين السالكين‌، از ملّا حسن بن عبد الرزاق لاهيجى (م 1121 ق).[4]

كتاب، شامل احاديث مربوط به فضايل، اعمال، محاسن اخلاق، عبادات، آداب و سنن در دوازده باب است. فهرست ابواب آن در الذريعة (ج 50، ص 130) آمده است.[5]

[1]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آستان قدس رضوى، ج 14، ص 153( ش 11828).

[2]. أعيان الشيعة، ج 2، ص 494.

[3]. فهرست نسخ خطّى مركز احياى ميراث اسلامى، ج 1، ص 282( ش 194).

[4]. وى، حكيم و عارف شيعى و نوه ملّا صدراست كه در قم متولّد شد، در آن جا و نزد پدر ش، صاحب شوارق( م 1051 ق) درس خواند، سپس به عراق رفت و نزد علماى آن روز، فقه و حديث آموخت تا در علوم به درجه‌اى عالى رسيد. وى كتاب‌هاى متعددى تأليف كرده كه بيشتر آنها در حكمت و كلام است. از ديگر آثار اوست: تحفة المسافر و شرح الصحيفة( أعيان الشيعة، ج 3، ص 132؛ طبقات أعلام الشيعة، ج 6، ص 177؛ روضات الجنّات، ج 4، ص 197؛ رياض الجنّة، ج 1، ص 207).

[5]. فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه آية اللَّه مرعشى، ج 3، ص 213 و ج 14، ص 1017