مقدمه‌

مناسبات بين دين و علوم اجتماعى يكى از مهمترين مباحث حال حاضر محافل علمى كشورمان است. اين كه ارتباط بين جامعه‌شناسى و دين چگونه است از مسائل بسيار مهم و اساسى مى‌باشد عده‌اى براى توضيح اين ارتباط به بيان جامعه‌شناسى دينى (اسلامى) پرداختند و براى حل اين مشكل بر آن شدند كه «بايد از دل دين مفاهيم عالى اجتماعى استخراج نمود و با گزاره‌هاى دين جامعه‌شناسى را پايه گذارى كرد» كه اين ديدگاه مورد گفتگوهاى فراوانى واقع شده است.[1]

امّا عده‌اى هم براى تبيين اين مباحث راه متواضعانه‌ترى را پيش گرفته و به بررسى ارتباط مفاهيم دينى با گزاره‌هاى جامعه‌شناسى پرداخته‌اند. كه بر سر اين نظريه نزاعى نيست و ظاهراً زودتر به سرانجام خواهد رسيد از جمله كسانى كه به اين موضوع اهميّت داده‌اند جناب آقاى دكتر اورعى هستند كه معتقدند، مى‌توان مفاهيم اجتماعى و دينى را مورد بررسى قرار داد به طورى كه هر دو ديدگاه را در نظر بگيريم. يعنى دست‌بردى به مفاهيم دينى نزنيم و از سوى ديگر جامعه‌شناسى را بر طبق ايده خويش معنا نكرده باشيم. البته ايشان نظريه خود را به شيوه منحصر به فردى در اين كتاب و مقالات متعددشان مطرح نموده‌اند.

[1]. ر. ك: مناسبات جامعه‌شناسى و حديث، ص 7- 10.