برگزيده است)!

3. كنترل از طريق يادگيرى‌هاى تازه و تصحيح آموخته‌ها:

براى دختر خانم جوانى كه به عنوان معلّم، مأمور خدمت در روستا شده است، لازم است كه آموخته‌هاى پيشين خود را درباره حيواناتى چون: سگ، روباه، شغال، مار، عقرب و ... تصحيح و تكميل كند. در غير اين صورت، ترس از موقعيت‌هايى كه ارزش ترسيدن ندارند و نفرت از روستا (با همه خوبى‌ها و زيبايى‌هايش)، به سراغ او مى‌آيند و در عوض، از شادى و لذّت زندگى در روستا و گشت و گذار در طبيعت نيز محروم خواهد شد. چنين فردى، بايد نحوه مقابله با ترس از سگ و تاريكى جاده و ... را بياموزد و تمرين كند.

روان‌شناسان معتقدند كه روش‌هاى عملى حساسيت‌زدايى تدريجى (از طريق يادگيرى و تصحيح)، در كاهش سطح هيجان‌هاى ناخوشايند (مثلًا اضطراب امتحان)، بسيار مؤثّرند. همه راه‌كارهايى كه روانْ‌درمانگران و مشاوران براى افزايش تدريجى «هوشِ هيجانى» يا رسيدن تدريجى به «آرامش» و «آرميدگى» گفته‌اند و نوشته‌اند يا روحانيان و رهبران دينى در خصوص «ذكر» و «حضور قلب» و «سلوك» و «مُراقبه» گفته‌اند يا عالمان اخلاق در زمينه «خويشتندارى» و «منازل كمال» نوشته‌اند و نيازمند آموختن و تمرين و مداومت است، از اين دسته روش‌ها به شمار مى‌روند.

هيجان‌خواهى‌

بجز افرادى كه افسردگى شديد (مَرَضى) دارند و هيجان‌گريز محسوب مى‌شوند، ساير افراد جامعه، متناسب با شرايط و موقعيت خود، به سطوحى از هيجان، علاقه نشان مى‌دهند؛ امّا اين علاقه، غالباً سطحى متوسّط دارد و با هيجان‌هايى در سطح معمول و همگانى (مثلًا دويدن يا گوش دادن به يك‌