و امنيت مى‌كردند، در حالى كه امروزه، به خاطر مشكلات زيادى كه براى خانواده به وجود آمده است و نيز نبود زبان و درك مشترك، چنين احساسى، از بين رفته است. درگذشته، دسترسى جوانان به مواد مخدّر و محصولات مبتذل فرهنگى، با كندى و دشوارى صورت مى‌گرفت و متضمّن گذشت از موانع مختلف و پيمودن مراحل بسيارى بود و فساد، در جاهاى ناپيدايى انجام مى‌گرفت؛ امّا امروزه به راحتى، عوامل فساد در همه جا حتى در كوچه و خانه و بازار، دست به دست مى‌چرخند و در عرض چند لحظه، جوانان عزيز ما را گرفتار و از درس و كار و خانواده، بيزار مى‌كنند. متأسّفانه اين روند تهاجم فرهنگى، نه تنها در جامعه امروز ما، بلكه در همه جهان معاصر مشاهده مى‌شود.

تنها كارى كه جوانان ما براى رويارويى با اين تهاجم مى‌توانند انجام دهند، مجهّز كردن خودشان به سلاح «ايمان» و «تفكّر» است. حتى ايمان هم، زمانى براى آنان سودمند است كه همگام و همراه با تعقّل و تفكّر منطقى باشد.

بنا بر اين، جوانان ما زمانى مى‌توانند به مبارزه با مشكلات و دشوارى‌ها و از جمله «تهاجم فرهنگى» بروند كه خودشان را مجهّز به سلاح استدلال و تعقّل و تفكّر منطقى كرده باشند. امام على عليه السلام مى‌فرمايد:

بر زمان، نمى‌توان پيروز شد، مگر با تعقّل و تفكّر.[1]

هيجانات جوان‌

منشأ بيشتر عصبانيت‌ها، نارضايتى‌ها و هيجانات جوانان، طرز تفكّر و نحوه بينش و نگرش آنها در برخورد با مسائل و رويدادهاست.

[1]. بحار الأنوار، ج 1، ص 82