در صفحه‌هاى انديشه و ورق‌هاى جانتان سياهى، خيانت، مكر و دغلبازى مى‌بينيد، رفتارى شايسته را از خود انتظار نبريد.

اگر مى‌خواهيد خوب باشيد، خوب بينديشيد. اگر مى‌خواهيد سخن زشتى بر زبانتان جارى نشود، در ذهنتان راه را بر زشتى‌ها ببنديد. اگر مى‌خواهيد درستكار باشيد، درست بينديشيد. پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمود:

ارزش رفتارها به نيّت‌ها و تصميم‌هاست و هر كس، چيزى را دارد كه اراده كرده است.[1] اگر نيّت خوب و عفيف داشته باشيد، اعمال خوب خواهيد داشت و اگر به نيّت آلوده گرفتار شُديد، رفتارى آلوده خواهيد داشت.

آيا تاكنون، زندگى شخصيّت‌هاى مؤثّر تاريخ را خوانده‌ايد؟ چرا پيامبر اسلام، سال‌هاى سال پيش از بعثت، از غوغاى شهر مكّه، خود را كنار مى‌كشيد و در درون غارى به انديشه و تأمّل مى‌پرداخت و چرا او بسيارانديش بود؟[2] چرا بودا روزهاى خوش زندگى در اشرافيّت را رها كرد و سال‌هاى سال، به تفكر و پالايش درون پرداخت؟ چرا همه كسانى كه تحوّلى در مسير سلامت و بهبود جامعه ايجاد كرده‌اند، ساليان سال، به تمرين و پرورش انديشه پرداختند؟ آيا جز اين است كه عفّت درون، عفّت برون را مى‌سازد و انديشه پاك، رفتار و كردار پاك را به‌وجود مى‌آورد؟

انديشه ما، آينه خوبى‌ها و بدى‌هاى ماست‌

مى‌گويند: «انديشه، آيينه‌اى است كه خوبى‌ها و زشتى‌هاى تو را مى‌نماياند».

[3]

[1]. دعائم الإسلام، ج 1، ص 4

[2]. إرشاد القلوب، ص 112

[3]. تنبيه الخواطر، ص 250