نسبت به ناموسش آسوده‌خاطر نيست. عفّت‌مدارى، از اصولى‌ترين پايه‌هاى حراست امنيّت اجتماعى است.[1]

ح. پاك‌نامى‌

همان‌گونه كه بى‌پروايى جنسى، رسوايى و بدنامى را در پى‌دارد، عفّت‌پيشگى نيز نام عفيف را بلندآوازه و ماندگار مى‌سازد و به آن، قداست مى‌بخشد. با نگريستن به زندگى نام‌آوران بزرگ تاريخ، نام پاك‌دامنانى چون:

حضرت يوسف عليه السلام، شيخ رجبعلى خيّاط، آقا جعفر مجتهدى‌[2] و ... چونان ستاره مى درخشد.

[1]. قرآن كريم مى‌فرمايد:« اى پيامبر! به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: پوشش‌هاى خود را بر خود، فروتر گيرند. اين براى آن كه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند، نزديك‌تر است»( سوره احزاب، آيه 59).

عفّت و مورد آزار قرار نگرفتن، و برهنگى و مورد آزار قرار گرفتن، لازم و ملزوم يكديگرند. در رواياتى آمده است كه تجاوز به حريم عفّت ديگران، تجاوز به حرمت حريم خويش را به دنبال دارد( ر. ك: بحار الأنوار، ج 71، ص 270؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 313)

[2]. شرح احوال شيخ رجبعلى خيّاط را در كتاب كيمياى محبت( محمّد محمّدى رى‌شهرى، قم: دار الحديث) وشرح احوال آقا جعفر مجتهدى را در كتاب در محضر لاهوتيان( محمّد على مجاهدى، قم: لاهوت) بخوانيد