پنج. وجوب تأمين نيازهاى جنسى‌

افزون بر توصيه، تشويق بر تأمين نيازهاى جنسى و نكوهش بر امتناع از اين اقدام، براى اين حق، حد اكثر چهار ماه يك بار بر مرد، شرعا واجب است. صفوان بن يحيى از امام رضا عليه السلام پرسيد كه مرد، به دليل مصيبتى كه بر او وارد شده، چند ماه و يا يك سال به همسر جوان خود نزديك نمى‌شود. البته قصد زيان وارد كردن به همسرش را هم ندارد؟ امام پاسخ داد:

إذا تَرَكَها أربَعَةَ أشهُرٍ كانَ آثِما بَعدَ ذلِكَ.[1]

چنانچه چهار ماه، او را ترك كند، پس از آن، گناهكار است.

شش. رعايت آداب آميزش‌

رعايت رهنمودهايى كه درباره آداب آميزش جنسى در روايات اسلامى آمده، مانند: احساس نياز جنسى، شوخى و بازى، و درنگ،[2] نيز در تأمين نيازهاى جنسى، بسيار مؤثّر است.

تصريح پيشوايان اسلام به اين آداب، بدين معناست كه آموزش جنسى در حدّ مشروع، نه تنها ضدّ ارزش نيست، بلكه اقدامى لازم و ضرورى و در جهت تأمين كامل اين نياز غريزى، و تحكيم نهاد مقدّس خانواده است.

رعايت شمار ديگرى از آداب آميزش جنسى، مانند: ذكر و دعا،[3] قداست معنوى اين اقدام را تقويت مى‌كند و بدين سان، وسيله ديگرى براى تحكيم نهاد خانواده فراهم مى‌گردد.

[1] ر. ك: ص 332 ح 539.

[2]. ر. ك: ص 333( آنچه در هنگام آميزش رعايت آن شايسته است).

[3]. ر. ك: ص 339( ذكر و دعا).