ستد و نيز وزن كردن نقره و برخى داروها و اشياى قيمتى بوده است. مقدار درهم، در طول زمان، دست‌خوشِ تغيير و تحوّل بوده است؛ اما پس از تبديل شدن آن به سكّه رايج حكومت اسلامى در روزگار امويان، تا چندين قرن، مقدار آن، تفاوت نكرد و امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام در برابر پرسش راويان، برابرى هر اوقيه با چهل درهم را با همان درهم رايجِ اموى در زمان خود، اعلام مى‌دارند. خوش‌بختانه وزن اين درهم، معيّن و حدود سه گرم نقره خالص است.[1]

بر اين اساس، مهر السنّه حدود هزار و پانصد گرم نقره خالص مى‌شود كه ارزش ريالى آن، در زمان نگارش اين نوشته (مهرماه 1387)، حدود ششصد هزار تومان است و همان گونه كه ملاحظه مى‌شود، مهر بسيار سبُكى است و طبعا پرداخت آن نيز آسان است.

مقدار واقعى مهر السنّه‌

برخى معتقدند كه «قدرت خريدِ» پانصد درهم نقره در صدر اسلام، بسى بيشتر از اكنون بوده است و از اين رو، بايد آن را با چند كالاى باارزش ديگر سنجيد و سپس آن قدرت خريد را به بهاى پول رايج امروز، محاسبه كرد.

برخى فقيهان متقدّم نيز بر همين اساس، مهر السنّه را پانصد درهم يا پنجاه دينار (يعنى پنجاه مثقال طلاى خالص) دانسته‌اند؛ زيرا در روزگار آنان، هر ده دِرهم، برابر با يك دينار بوده است. نتيجه اين سخن، شناور بودن مهر السنّه است، هر چند زياد بودن آن را نتيجه نمى‌دهد؛ زيرا پنجاه دينار، همان پنجاه‌

[1] به طور دقيق‌تر، وزن هر درهم، برابر با 985/ 2 گرم است( ر. ك: العقد المنير، سيد موسى حسينى مازندرانى، ص 271).