يادآورى و سپاس

خداى متعال را سپاس مى گزاريم كه باز نگرى متن و ترجمه فارسى ميزان الحكمه به پايان رسيد و كوشش هاى دراز دامن پيشين و كنونى به ثمر نشست . اين جانب از مترجم فاضل كتاب ، جناب آقاى حميد رضا شيخى و همچنين مديريت محترم بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى ، برادر گران قدر ، جناب حجة الاسلام و المسلمين آقاى الهى خراسانى ، و نيز جناب حجة الاسلام سيد حسن اسلامى، جناب حجة الاسلام عبد الهادى مسعودى ، جناب حجة الاسلام غلام حسين مجيدى ـ كه نظارت و مديريت كار را در مرحله قبل و يا مرحله فعلى به عهده داشته اند ـ و جناب آقاى محمّد باقر نجفى و همه برادران ديگرى كه در تصحيح ، تقويت منابع، اعراب گذارى و مراحل مختلف آماده سازى و نشر اين كتاب، تلاش نمودند، كمال تشكر را دارم و براى همه اين عزيزان ، توفيق خدمت و نشر معارف اهل بيت عليهم السلام را از خداوند ، خواستارم .

تذكّر مهم

يكى از آداب مهمّ نقل حديث، چگونگى نسبت دادن آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام است. كلينى رحمه الله از امام على عليه السلام روايت كرده است كه : إذا حَدَّثتُم بِحَديثٍ فَأسنِدوهُ إلَى الَّذي حَدَّثَكُم ؛ فَإِن كانَ حَقّا فَلَكُم و إِن كانَ كَذِبا فَعَلَيهِ [1] . هنگامى كه حديثى را نقل مى كنيد ، آن را به كسى كه آن را روايت نموده ، نسبت دهيد ، كه اگر درست باشد ، به سود شماست و اگر دروغ باشد ، به زيان راوى است .