مؤلف‌

نويسنده اين شرح، يكى از دانشمندان شيعه به نام محمّد مؤمن بن قوام‌الدين محمّد حسينى است.

از شرح حال او در مآخذ موجود، چيزى به دست نيامد، جز اينكه با استناد به دو قرينه، مى‌توان او را از عالمان سده دوازدهم هجرى و اهل قزوين دانست. قرينه اوّل كه قطعى است، اينكه پدر وى، قوام الدين محمّد حسينى سيفى، دانشمند مشهور قزوينى است كه تا حدود 1150 ق، زنده بوده‌است. قرينه دوم كه ظنّى است، واقع شدن اين رساله در ضمن مجموعه‌اى است كه در آن، بعد از رساله حاضر، رساله «تجويد قرآن» تأليف ملّا محمّد طاهر بن محمّد مؤمن قزوينى (قرن 12) آمده كه گويا فرزند مؤلف مورد بحث ما بوده است.

اگر اين استنباط درست باشد، پس مؤلف از اهالى قزوين و از دانشمندان سده دوازدهم هجرى است و بيش از اين، درباره مؤلف چيزى در مصادر، نقل نشده است.

رساله حاضر

حديث مورد بحث در اين رساله، قدسى است و در مصادر روايى با اندك تفاوتى در برخى الفاظ، نقل شده‌است. در رساله حاضر، حديث مذكور بدين عبارت ذكر گرديده:

أنا اللَّه الّذي لا إله إلّاأنا، خلقت الخلق وخلقت الخير وأجريته على يدَي من أحببته، وخلقت الشرّ وأجريته على يدَي من أبغضته.