ابو الفتوح محمّد بن ابو الفضل حسين، ملقّب به گلستانه.[1] نسب حسين گلستانه نيز به امام حسن مجتبى عليه السلام مى‌رسد، بدين ترتيب: مير سيّد ابو الفضل حسين، ملقّب به گلستانه ابن ابو حسين على بن حسين بن على بن حسين رئيس بن على بن حسين بن حسن البصرى بن قاسم الرئيس بن محمّد بطحايى بن قاسم بن الحسن بن زيد بن حسن بن على عليه السلام.[2] از پدر علاء الدين گلستانه، همين اندازه اطّلاع داريم كه شاعرى با تلّخص «عصرى»، وى را هجو نموده است.[3]

بزرگان خاندان گلستانه‌

از خاندان سادات گلستانه، دانشمندان مشهور و صاحب‌نامى به ظهور رسيده‌اند كه به چند تن از آنان، اشاره مى‌شود:

1. شرف الدين حيدر بن محمّد بن حيدر گلستانه. نسب وى به شرف‌شاه گلستانه مى‌رسد:

حيدر بن محمّد بن حيدر بن اسماعيل بن على بن حسن بن على بن شرف‌شاه، ملقّب به گلستانه.

صاحب عمدة الطالب، او را در اصفهان ديده و گفته كه در ربيع اوّل 799، در همين شهر، در گذشته است.[4] 2. مجد الدين عباد بن احمد حسنى گلستانه. نسب وى به شرف‌شاه گلستانه مى‌رسد: مجد الدين عباد بن احمد حسنى بن اسماعيل بن عماد الدين على بن حسن شرف‌شاه گلستانه. او در عصر سلطان محمّد الجايتو، قاضى اصفهان بوده است‌[5] و آثارى دارد كه از جمله آنها دو كتاب زير است:

1. توضيح الأصول فى «شرح تهذيب الوصول»، علّامه حلّى. گلستانه، اين شرح را به درخواست «بدر الملة و الحق و الدين ابو المحاسن محمود بن محمّد بن على الطبرى نگاشته و در عصر شنبه سيزدهم ربيع اوّل سال 707، به پايان رسانده است. نسخه‌اى از اين كتاب، در

[1]. طبقات أعلام الشيعة، قرن دوازدهم، ص 486.

[2]. همان، قرن هشتم، ص 71 و قرن دوازدهم، ص 486.

[3]. الذريعة، ج 9، ص 725.

[4]. عمدة الطالب، ص 66؛ طبقات أعلام الشيعة، قرن هشتم، ص 71؛ تذكره قبور يا دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص 430.

[5]. عمدة الطالب، ص 66؛ طبقات أعلام الشيعة، قرن هشتم، ص 106؛ أمل الآمل، ج 2، ص 141.