يعنى: بر شما باد به
محافظت و نگهدارىِ نمازها و نماز ميانين! و بِايستيد در بندگى الهى در حال قنوت، همچنان
كه خداى- عزَّ و جلَّ-، امر فرموده در كتاب خود، مؤمنان پيش از شما را و شما را.
و مراد از محافظتِ
نمازها، آن است كه نماز را به آداب و شرايط و[2] در وقتهاى خود به جا
آورند، و نگذاريد[3] كه قضا شود
و به آخر وقت افتد.
و مراد از صلواتى كه امر
به محافظت آن واقع شده، ممكن است كه جميع نمازهاى واجبى و سنّتى باشد، و مىتواند
بود كه فرائض و نوافل يا فرائض يوميه باشد. و معنى صلات وسطى مذكور مىشود.
و در[4] فضل و محافظت صلوات،
احاديث بسيار است. از آن جمله، روايت كرده ابن بابويه رحمه الله در فقيه، از حضرت
پيغمبر صلى الله عليه و آله، و كلينى رضى الله عنه از حضرت امام جعفر صادق عليه
السلام كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه: نماز، مثل ستون خيمه است كه
وقتى كه بر جا ايستاده است، طنابها و ميخها و پرده، نفع دارد و وقتى كه شكست،
طناب و ميخ و پرده، نفع نمىدهد.[5] و از حضرت
امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله
فرموده كه:
نماز، مثل ترازوست. پس
كسى كه تمام و با شرايط به جا مىآورد، اجر و ثوابِ تمام مىگيرد.[6] و ابن
بابويه رحمه الله از حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله روايت كرده كه فرمود: نماز،
مثل نهرى است كه بر درِ خانه يكى از شما باشد و شبانهروزى، پنج مرتبه بيرون آيد و
در آن نهر، غسل كند. پس در بدن او بعد از پنج غسل، چركى باقى نماند. همچنين با
نمازِ پنج وقت، گناهى نمىماند.[7] و كلينى و
ابن بابويه رضى الله عنه از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كردهاند كه
فرمود[8]: يك نمازِ
فريضه، بهتر است از بيست حج. و يك حج، بهتر است از خانهاى كه پُر از طلا باشد و
از آن تصدّق