[

پيروى از سنت و پرهيز از بدعت‌

]

وَ قَالَ: أيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْحَافِظُ اللَّهُ لَهُمْ أمْرَهُمْ، عَلَيْكُمْ بِآثارِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله وَ سُنَّتِهِ وَ آثارِ الأْئِمَّةِ الْهُداةِ مِنْ أهْلِ بَيْتِ رَسُول اللَّهِ صلى الله عليه و آله مِنْ بَعْدِهِ وَ سُنَّتِهِمْ؛ فَإنَّ مَنْ أخَذَ بِذَلِكَ فَقَدِ اهْتَدَى، وَ مَنْ تَرَكَ ذَلِكَ وَ رَغِبَ عَنْهُ ضَلَّ؛ لأِنَّهُمُ الَّذِينَ أمَرَ اللَّهُ بِطَاعَتِهِمْ وَ وِلايَتِهِمْ، وَ قَدْ قَالَ أبُونَا رَسُولُ اللَّهَ صلى الله عليه و آله: المُدَاوِمَةُ عَلَى الْعَمَلِ فِى اتِّبَاعِ الآثارِ وَ السُّنَنِ وَ إنْ قَلَّ أَرْضَى للَّهِ وَ أنْفَعُ عِنْدَهُ فِى الْعَاقِبَةِ مِنَ الِاجْتِهَادِ فِى الْبِدَعِ وَ اتَّبَاعِ الأهْوَاءِ.

ألَا إنَّ اتَّبَاعَ الأْهْوَاءِ وَ اتِّبَاعِ الْبِدَعِ بِغَيْرِ هُدىً مِنَ اللَّهِ ضَلَالَةٌ، وَ كُلُّ ضَلَالَةٍ بِدْعَةٌ، وَ كُلُّ بِدْعَةٍ فِى النَّارِ.

و فرمود: اى طايفه‌اى كه خداى تعالى، امر ايشان را از براى ايشان حفظ مى‌كند (به آن كه نگاه مى‌دارد ايشان را از آن كه مخالفان و شياطين، به شُبَهات و وساوس باطله، از دين حق برگردانند و به ضلالت اندازند يا آن كه دين حق را از زوال به سبب مستولى شدن اهل ملّت‌هاى باطله و مخالفان طريق حق‌[1] تا ظهور قائم اهل بيت عليهم السلام مخافظت مى‌نمايد يا آن كه شيعيان را از شرّ ايذا و اضرار دشمنان- هر جا كه حكمت و مصلحت اقتضا نمايد-، حفظ مى‌كند)! بر شما باد به متابعت و پيروىِ آثار حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله و طريقه آن حضرت و پيروى نمودن اخبارِ ائمّه اهل بيتِ حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله كه راه‌نمايندگانِ خلايق‌اند بعد از آن حضرت، و عمل كردن به طريقه ايشان؛ زيرا كه كسى كه به اين طريقه عمل مى‌نمايد[2]، هدايت يافته، و كسى كه اين طريقه را ترك مى‌كند و به راه ديگر رغبت مى‌كند، گم‌راه شده؛ زيرا كه ايشان‌اند آن جماعت كه خداى تعالى، خلايق را امر فرموده به اطاعتِ فرمان و دوستى ايشان.

و به تحقيق كه پدر ما[3] حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرموده كه: مداومت نمودن بر كارى از كارهاى خير و عبادت الهى موافقِ احاديث و طريقه رسول و ائمّه- طاهرين صلوات اللَّه عليهم أجمعين-، هر چند آن عبادت، اندك و قليل باشد، خداى تعالى، به آن راضى‌تر و به حَسَب عاقبت، نافع‌تر است از سعىِ بسيار و كثرتِ عبادت كه مطابق بدعت‌ها و خواهش‌ها بوده باشد (يعنى بر تقدير آن كه عبادت موافقِ بدعت، نفعى و

[1]. الف:-« را از زوال به سبب مستولى شدن اهل ملّت‌هاى باطله و مخالفان طريق حق».

[2]. الف:« پيروى اين طريقه مى‌نمايد».

[3]. ب:-« پدر ما».