دست بدارند از كم كردن كِيل و وزن، و ياد نكردن قيامت و حساب؟ به درستى كه نوشته فاجران در سِجّين است (يعنى جاى ايشان به سبب اعمال بد، سجّين است، و آنْ چاهى است در جهنّم، يا آن كه: اعمال ايشان، در سجّين نوشته مى‌شود كه آن، دفتر اعمال كفّار و فسّاق است) و سجّين، مكتوبى است رقم كرده شده، يا آن كه: بودن اعمال ايشان در سجّين، حكمى است نوشته شده و مقرّر.

و محمّد بن يعقوب كلينى رضى الله عنه از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام روايت كرده كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه: پنج چيز است كه اگر به آنها برسيد، به خداى تعالى پناه گيريد از آنها، ظاهر نمى‌شود هرگز فعل شنيع در ميان جماعتى به علانيه، مگر آن كه طاعون در ميان ايشان پيدا مى‌شود و دردهايى پيدا شود كه در ميان جمعى كه سابق بر ايشان بوده‌اند، نبوده باشد؛ و از پيمانه و ترازو، چيزى كم نمى‌كنند، مگر آن كه گرفتار مى‌شوند به قحطى و مُردن‌هاى سخت و ستم حكّام؛ و زكات [را] ترك نمى‌كنند، مگر آن كه خداى تعالى، باران را از ايشان، باز مى‌گيرد و اگر حيواناتِ بى‌زبان نباشند، باران بر ايشان نخواهد باريد؛ و عهد خدا و رسول صلى الله عليه و آله [را] نمى‌شكنند، مگر آن كه خداى تعالى، دشمنان را بر ايشان، تسلّط مى‌دهد و بعضى از آنچه در دست ايشان است، از ايشان مى‌گيرند؛ و حكم نمى‌كنند به غير آنچه خداى تعالى فرستاده، مگر آن كه به يكديگر مى‌افتند و خصومت و نزاع، ميان ايشان به هم مى‌رسد.[1] و در حديث ديگر، روايت كرده كه: وقتى كه زنا كردن شايع مى‌شود، موت فجأة، بسيار مى‌شود و وقتى كه قطعِ رحِم مى‌كنند، اموال به دست اشرار و مردم بد مى‌افتد، و وقتى كه امر به معروف و نهى از منكر را ترك مى‌كنند و پيروىِ خوبان اهل بيت من نمى‌كنند، خداى تعالى، بدِ ايشان را بر ايشان، مسلّط مى‌سازد و خوبان ايشان كه دعا مى‌كنند، دعاى ايشان‌[2] مستجاب نمى‌شود.[3]

[سى و ششم: خيانت‌]

سى و ششم از جمله كبائر- چنانچه از دو حديث مذكورْ ظاهر مى‌شود-، خيانت است. و مراد از خيانت، يا ادا ننمودن امانت است كه به كسى سپرده باشند، يا شامل سرقت و غلول و امثال آنها نيز

[1]. الكافى، ج 2، ص 373 و 374، ح 1.

[2]. الف و ب:-« دعاى ايشان».

[3]. همان، ص 374، ح 2.