حديث اعمش و حديث «شرايع دين»، محاربه اولياء اللَّه واقع شده‌[1] و مراد به «اولياء اللَّه»، ممكن است كه ائمّه عليهم السلام باشند و محارب ايشان، ناصبى است و ناصبى، بدتر از يهودى و نصرانى است (احاديث در باب معرفت حقّ ائمّه و عداوت با ايشان، در آخر شرح وصيّت، مذكور مى‌شود، إن شاء اللَّه تعالى!)، و ممكن است كه مراد، مطلق دوستان الهى باشند و قبل از اين، بعضى احاديث در باب ايذاى مؤمنان و اولياء اللَّه، مذكور شد.

[بيستم: تكبّر]

بيستم از جمله كبائر- چنانچه در حديث اعمش و حديث «شرايع» وارد شده- تكبّر است و چون در اين وصيّت، نهى از تكبّر و تجبّر بخصوص وارد شده، تفصيل بعضى از اخبار، در شرح كلام آينده، مذكور مى‌شود، إن شاء اللَّه تعالى!

[بيست و يكم: شُربِ خَمر]

بيست و يكم از جمله كبائر- چنانچه از حديث عبد العظيم و حديث «شرايع دين» و احاديث ديگر (كه بعضى از آنها مذكور مى‌شود، إن شاءاللَّه تعالى)، ظاهر مى‌شود-، شراب خوردن است، و حق تعالى، در كلام مجيد فرموده‌ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ* وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ احْذَرُوا فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلى‌ رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ»؛[2] يعنى: اى جماعتى كه ايمان آورده‌ايد! به درستى كه نيست شراب و قمار و بت‌ها- كه كفّار مى‌پرستند-، و ازْلام- كه عبارت است از تيرها كه به نوعى خاص از آن، فال مى‌گرفته يا قمار مى‌باخته‌اند-، مگر چيزى نجس از كار شيطان. پس، از او دورى كنيد تا شايد، رستگار باشيد. به درستى كه نمى‌خواهد شيطان، مگر انداختن عداوت و دشمنىِ شديد در ميان شما در وقت خوردن شراب و باختن قمار يا به سبب اين دو فعل، و آن كه منع كند شما را از ذكر الهى به دل يا زبان يا هر دو و از نماز گزاردن. پس آيا شما ترك خواهيد كرد اين دو فعل را، و فرمان‌بُردارى مى‌كنيد خدا و رسول را؟ و بپرهيزيد و ترسان باشيد از مخالفت، و اگر رو بگردانيد و اطاعت‌

[1]. الخصال، ص 603- 610، ح 9.

[2]. مائده، آيه 90- 92.