پيش‌گفتار

يكى از پايه‌هاى اصلى توسعه اقتصادى، «اصلاح الگوى مصرف» است.[1] افزايش درآمد سرانه ملّى، بدون اين اقدام اساسى، نمى‌تواند نقش مؤثّرى در توسعه پايدار، ايفا نمايد؛ زيرا اگر الگوى مصرفْ اصلاح نگردد، مصرف بى‌رويه، موجب تباهىِ منابع قابل سرمايه‌گذارى مى‌شود و زمينه رشد اقتصادى و رفاه جامعه در بلندمدت از بين مى‌رود. همچنين امكان مشاركت در هزينه‌هاى عمومى و بهبود توزيع درآمد فراهم نمى‌شود؛ از اين رو، موضوع اصلاح الگوى مصرف در نظام اسلامى، از اهمّيت ويژه‌اى برخوردار است.

نام‌گذارى سال جارى (1388) توسّط رهبر فرزانه انقلاب اسلامى، حضرت آية اللّه خامنه‌اى، به نام «سال اصلاح الگوى مصرف»، قطعا، اهميت بررسى اين موضوع را دوچندان نموده است.

[1] پايه‌هاى توسعه اقتصادى، عبارت است از: دانش، برنامه‌ريزى، كار، بازار، مصرف و دولت. در اسلام، علاوه بر اين اصول، براى توسعه پايدار اقتصادى، پايه‌هاى ديگرى نيز مطرح شده‌اند، مانند: اصول اعتقادى، اصول حقوقى، اصول اخلاقى، اصول عبادى و .... در اين باره، ر. ك: توسعه اقتصادى بر پايه قرآن و حديث.