15/ 6: كسانى كه پنهانى، وارد بهشت مى‌شوند

865 امام صادق عليه السلام: چون روز قيامت شود، رضوان، نگهبان باغ‌هاى بهشت، شمارى را مى‌بيند كه از برابر او نگذشته‌اند. مى‌گويد: شما كيستيد؟ و از كجا آمده‌ايد؟

مى‌گويند: با ما كارى نداشته باش. ما گروهى هستيم كه خدا را نهانى عبادت كرديم و خدا هم ما را نهانى به بهشت در آورْد.

15/ 7: آخرين پيامبرى كه وارد بهشت مى‌شود

866 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: سليمان، چهل سال بعد از ورود پيامبران، وارد بهشت مى‌شود و اين به سبب سلطنتى است كه خداوند عز و جل [در دنيا] به او عطا كرد.

867 امام صادق عليه السلام: آخرين كس از پيامبران كه وارد بهشت مى‌شود، سليمان بن داوود است و اين، به سبب چيزى است كه در دنيا به او داده شد.

15/ 8: احاديثى در باره آخرين كس از مردم كه وارد بهشت مى‌شود

[1]

868 صحيح مسلم‌- به نقل از عبد اللَّه بن مسعود-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «من مى‌دانم آخرين دوزخى‌اى كه از دوزخ، بيرون مى‌آيد و آخرين بهشتى‌اى كه وارد بهشت مى‌شود، چه كسى است: مردى كه چهار دست و پا از آتش بيرون مى‌رود. پس خداى بزرگ و والا، به او مى‌فرمايد: برو و وارد بهشت شو.

او خود را به بهشت مى‌رساند؛ امّا به نظرش مى‌رسد كه پُر است. از اين رو، باز مى‌گردد و مى‌گويد: پروردگارا! بهشت، پُر بود!

[1]. گفتنى است اين احاديث، در مصادر اهل سنّت آمده‌اند، ولى از نظر ما سند و متن آنها بسيار ضعيف و قابل تأمّل است.