موضوعات ارائه دهند و رواياتى را که به تنهايى و در نگاه نخست، قابل ردّ مى نمود، به احاديثى پذيرفته و پرمعنا مبدّل سازند. [1] نمونه ديگر، احاديث اسباب ورود به بهشت است. روايات گوناگونى برخي کارهاي ساده را سبب ورود شخص به بهشت دانسته‌اند، کارى که گنهکاران و بدکاران نيز آن را مي‌کنند. اشکال ناقدان در اينجا نيز نامتناسب بودن عمل و جزا است. کاري ساده و پاداشي سترگ. پاسخ اين است که اين روايات، قيدهاى آشکار و نهان گوناگوني مانند مخلصانه انجام دادن، حبط نکردن آن پس از عمل، حلال بودن هزينه آن و... را به همراه دارند؛ قيد و شرط هايى که در طول پژوهش و از مجموع روايات ديگر به دست مى آيد. براي نمونه روايت سعد [بن سعد] اشعرى قمى که زيارت حضرت معصومه را در قم سبب ورود به بهشت مى داند، [2] با روايت از امام رضا عليه السلام قيد مى خورد. در اين روايت امام مى پرسد، آيا قبرى از ما نزد شما هست! و چون مى گويد: آرى، امام مى فرمايد: مَنْ زَارَهَا عَارِفَاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّة. [3] هر کس آن را با شناخت حقّش زيارت کند، پاداش بهشت دارد. اين قيد، يعني شناخت حق، در زيارت امام حسين عليه السلام و نيز زيارت بسياري ديگر از بزرگان موجود است [4] و ثوابهاى بسيار گرانبهاى اين زيارتها را از دسترس برخى از ناآشنايان با منزلت و جايگاه حقيقى امامت دور مى دارد. نمونه ديگر، احاديث مربوط به شفاعت است. ما احاديثي داريم که مرز شفاعت پيامبر را تا مرتکبان گناه کبيره نيز گسترانده است. [5] از اين رو برخي به انکار