آثار ناياب: 1. المقنع فى الفقه، 2. الدواجن، 3. ما نُزّل من القرآن فى أهل البيت عليهم السلام، 4.
قرائة أهل البيت عليهم السلام، 5. قرائة أمير المؤمنين، 6. الناسخ و المنسوخ، 7. التفسير الكبير، 8. تأويل ما نُزّل فى النبى و آله عليهم السلام[1].
كتاب ما نُزّل من القرآن فى أهل البيت عليهم السلام، كه تا سده دهم- و گويا تا دوازدهم نيز- موجود بوده،[2] كتابى پر حجم در هزار برگ بوده است.[3] ابن طاووس (م 662 ق) نسخهاى از آن را كه در دو مجلّد بزرگ و در ده جزء سامان يافته بوده- در اختيار داشته است.[4]
22. ابن همام اسكافى (م 332- 336 ق)
محمّد بن ابى بكر همام بن سهيل، مكنّا به ابو على، ملقّب به كاتب و معروف به ابن همام اسكافى؛ محدّث و مورّخ. زادگاه ابن همام معلوم نيست. به قرينه مشايخ قمىاش- چون: عبد اللَّه بن جعفر حِمْيَرى، احمد بن ادريس قمى و ابن جمهور عمى-،[5] مدّتى در قم به سر برده؛ ولى به قرينه راويان بغدادىاش- چون: ابو الحسن جندى، ابو غالب رازى، ابن قولويه، نعمانى و تلعكبرى-[6] و اين كلام خطيب بغدادى (م 463 ق) كه: «ابن همام در سوق العطش ساكن بود و در قبرستان قريش به خاك سپرده شد»،[7] بايد محلّ اصلى سكونت وى را بغداد دانست.
خانواده ابن همام مجوسى بودند و پدر وى نخستين فرد از اين خانواده بود كه به اسلام و تشيّع گرويد.[8] وفات ابن همام را به اختلاف، در سال