ابو الحسين واسطى، زكريّا، زياد و حفص كه عموهاى آن دو بودند، در شمار محدّثان قابل اعتماد ياد شده‌اند.[1] ابنا بسطام، از مشايخ بسيارى روايت كرده‌اند.[2] محمّد بن خلف قزوينى يكى از آنهاست.[3] گويا اين محمّد بن خلف، همان محمّد بن خلف طاطرى است كه ابن عيّاش جوهرى از او روايت كرده‌[4] و ابن جعابى نيز او را موثّق خوانده است.[5]

تأليفات‌

كتاب معروف اين دو برادر، طبّ الأئمة عليهم السلام‌ نام دارد[6] كه در مصادر، با عنوان‌ كتاب‌ الطب‌[7] ذكر شده است. اين كتاب ضعف‌هاى بسيارى دارد. مهم‌ترين آنها عبارت‌اند از:

عدم توثيق مؤلّفان آن،[8] ضعف طريق نجاشى به آن- كه ابن عيّاش جوهرى است-[9] و ضعف اسانيد برخى روايات آن.[10] با اين همه، شيخ حرّ عاملى، محمّد باقر مجلسى و محدّث نورى، به اين كتاب اعتنا و اعتماد كرده‌اند.[11] اين اعتنا بدان جهت بوده كه در اين كتاب، احكام فرعى، بسيار كم آمده و از ديگر سو، در موضوع دعا و ادويه، تنها به اسانيد قوى بسنده نمى‌شود.[12]

[1]. رجال النجاشى، ص 39؛ معالم العلماء، ص 65؛ خلاصة الأقوال، ص 81.

[2]. طبّ الأئمة عليهم السلام، مقدّمه محقق، ص 13- 14.

[3]. همان، ص 15.

[4]. مقتضب الأثر، ص 6 و 8.

[5]. همان جا؛ قاموس الرجال، ج 8، ص 166؛ فهرس التراث، ج 1، ص 385.

[6]. بحار الأنوار، ج 1، ص 11 و 30؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 43.

[7]. رجال النجاشى، ص 39.

[8]. بحار الأنوار، ج 1، ص 30.

[9]. رجال النجاشى، ص 86.

[10]. طب الأئمة عليهم السلام، ص 14؛ مقدّمه آية اللَّه بروجردى، فهرس التراث، ج 1، ص 385.

[11]. ر. ك: مستدرك الوسائل، ج 1، ص 387، 396 و 409.

[12]. بحار الأنوار، ج 1، ص 30؛ طبّ الأئمة عليهم السلام، بروجردى، ص 14، مقدمة آية اللَّه.