خطاب، عكرمه مولى ابن عبّاس و عايشه؛

فصل دوم: تقدّم وى بر تلاوت و تفرّد در حفظ قرآن؛

فصل سوم: پيشى گرفتن وى بر ديگران، در گردآورى قرآن؛

فصل چهارم: بى‌بديل بودن او در شناخت قرآن و معانى آن و علم به نزول آن؛

فصل پنجم: فراوانىِ آياتى كه درباره او و فرزندان و خاندانش نازل شده است؛

فصل ششم: بيان اين‌كه امام على عليه السلام مصداق و مراد تعبير «يا ايها الذين آمنوا» است كه نود بار، در قرآن ذكر شده است.

روش حاكم حسكانى در شواهد التنزيل‌، آيات را به ترتيب سوره‌ها بيان كرده و روش او اين است كه ابتدا يك يا چند آيه را به عنوان موضوع بحث، مطرح مى‌كند و سپس از طريق مشايخ حديث خود، رواياتى را از صحابه و تابعان نقل مى‌كند كه آن آيه يا آيات را درباره اهل بيت عليهم السلام دانسته‌اند. روايات كتاب، همگى با اسناد كامل و از طريق اهل سنّت است و گاهى نيز از برخى مصادر پيشين؛ مانند: تفسير فرات كوفى،[1] تفسير عيّاشى‌ و مقتضب الأثر ابن عيّاش جوهرى.[2] گويا برخى، شواهد التنزيل‌ را مختصر كرده‌اند، مانند نسخه‌اى خطّى با عنوان‌ مجزء فى فضائل على؛ منتخب من شواهد التنزيل‌، كه در يكى از كتاب‌خانه‌ها زيديه موجود است.[3]

و- دعا و زيارت‌

1. كامل الزيارات‌

مؤلّف: ابن قولَوَيه قمى‌

تحقيق: جواد قيّومى‌

ناشر: مؤسسة النشر الإسلامى (انتشارات جامعه مدرّسين)، قم، چاپ اوّل، 1417 ق.

[1]. بحار الأنوار، ج 1، ص 37؛ الذريعة، ج 4، ص 298.

[2]. شواهد التنزيل، ج 1، ص 89.

[3]. تراثنا، ش 14، ص 54.