در آغاز كتاب، با اشاره به انگيزه خود از تأليف آن، متذكّر شده كه خدا به روز جمعه، ويژگى‌هاى فراوان بخشيده است و برترىِ آن را بر روزهاى ديگر، به عبادت قرار داده و آن را همانند عروسِ پا به حجله، آراسته است. وى در باره نام كتاب نيز اشاره كرده كه آن را از روايتى الهام گرفته كه بر پايه آن، امام صادق عليه السلام فرمود:

قيامت كه فرا رسد، خداوند روزها را به صورت‌هايى بر مى‌انگيزند كه مردم، آنها را مى‌شناسند. آن گاه، جمعه را پيشاپيش آن روزها، به سان عروسى قرار خواهد داد كه با جمال و كمال، راهىِ خانه شوهرى ديندار و ثروتمند است.[1]

مؤلّف در اين كتاب، به كتاب‌ فضل الجمعة نيز ارجاع داده، كه گويا كتاب ديگر وى بوده است.[2] سند روايات‌ العروس‌، مرسل است. محمّد باقر مجلسى و محدّث نورى، از آن نقل كرده‌اند.[3]

3. فضائل شهر رجب‌

مؤلّف: حاكم حَسَكانى‌

تحقيق: محمّد باقر محمودى‌

ناشر: مؤسسه فرهنگى دار الحديث؛ در دفتر يازدهم‌ ميراث حديث شيعه‌، قم، 1382 ش، ص 53- 76.

در تحقيق اين رساله، از نسخه‌اى خطّى با تاريخ كتابت 429 ق، استفاده شده است كه در كتاب‌خانه آستان قدس رضوى، با شماره 12405 نگهدارى مى‌شود. فضائل رجب‌، پيش از اين نيز در پايان مجلّد دوم‌ شواهد التنزيل‌ توسط (مجمع إحياء الثقافة الإسلامية بيروت، 1411 ق)، به چاپ رسيد.

نسخه چاپى با تحقيق محمودى، شامل مقدّمه‌اى كوتاه در شرح حال مؤلّف و

[1]. جامع الأحاديث، ص 145- 146.

[2]. همان، ص 166.

[3]. بحار الأنوار، همان جا؛ خاتمة مستدرك الوسائل، همان جا؛ الذريعة، ج 15، ص 254.