تلعكبرى،[1] ابو غالب زرارى،[2] احمد بن ابراهيم صيمُرى‌[3] و محمّد بن عبد اللَّه شيبانى.[4] نظر به ويژگى‌هايى كه گذشت و نيز اهتمامى كه در روايت كردن‌ الكافى‌ بوده، محدّثان و فقيهان اماميه، آن را بسيار ارزشمند و گويى ارزشمندترين كتاب حديثى شمرده‌اند و با تعابير گوناگونى از اين دست، عبارت برخى از آن را ستوده‌اند:

ارزشمندترين و پرفايده‌ترين كتاب شيعه،[5] و قول شهيد اوّل، محقّق كركى و محمّد تقى مجلسى، كتاب بى‌نظير در مذهب اماميه،[6] شريف‌ترين، قابل اعتمادترين، و كامل‌ترين و جامع‌ترين كتاب،[7] اضبط اصول و اجمع و احسن و اعظم تأليفات در فرقه ناجيه،[8] و اين سخن محدّث استرآبادى كه گفته است:

مشايخ و علماى ما معتقدند كه در اسلام، كتابى تأليف نشده است كه با كافى برابرى كند.

بر همين اساس، ديدگاه اكثر محدّثان و فقيهان شيعه آن است كه‌ الكافى‌ بر ساير كتاب‌هاى حديثى، تقدّم دارد.

آثار مرتبط

روايات و رجال‌ الكافى‌، از سده هشتم و بويژه در سده يازدهم، موضوع پژوهش قرار گرفت. دانشوران امامى در حوزه‌هاى مختلف رجال، فقه الحديث، نقد الحديث،

[1]. الفهرست، طوسى، همان جا.

[2]. الفهرست، طوسى، همان جا.

[3]. الفهرست، طوسى، همان جا.

[4]. الفهرست، طوسى، همان جا.

[5]. تصحيح الاعتقاد، ص 27.

[6]. بحار الأنوار، ج 107، ص 190؛ ج 108، ص 62، 76؛ ج 110، ص 70.

[7]. الوافى، ج 1، ص 6.

[8]. مرآة العقول، ج 1، ص 3.