54. قرب الإسناد به نقل از على بن جعفر از [برادرش‌] امام كاظم عليه السلام: از او در اين باره پرسيدم كه آيا زن، حق دارد براى حجامت، نزد مرد برود؟

فرمود: «نه».[1]

2/ 11 درمان با آنچه حرام است‌

قرآن‌

«مردار، خون و آنچه به نام غير خدا ذبح شده، بر شما حرام است. پس آن كه بدون سركشى و تجاوز، ناچار شود، بر او گناهى نيست. خداوند بخشايشگر مهربان است»

«چرا از آنچه بر آن، نام خدا بر زبان آورده شده نمى‌خوريد، در حالى كه آنچه را بر شما حرام كرده بجز آنچه بدان ناچار مى‌شويد برايتان به تفصيل، بيان داشته است»

ر. ك: مائده، آيه 3، انعام، آيه 145؛ نحل، آيه 115.

حديث‌

55. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس به حرام درمان جويد، خداوند در آن شفايى قرار نمى‌دهد.

56. امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا از مداوا كردن با داروى ناپاك، نهى فرمود.

[1] امام خمينى قدس سره در تحرير الوسيلة چنين اظهار مى‌فرمايد:« از اصل حرمت نگاه و لمس ميان مرد و زن نامحرم، مقام درمان، آن هم در صورتى كه همجنس وجود نداشته باشد، استثنا مى‌شود، مثل گرفتن نبض در صورتى كه اين كار با ابزارى از قبيل درجه و همانند آن امكانپذير نباشد، يا همانند رگزنى، حجامت، درمان شكستگى و كارهايى از اين قبيل و نيز مقام ضرورت، از اين قبيل كه نجات شخص از غرق شدن يا از آتش، متوقّف بر نگاه كردن و لمس كردن باشد. اما اگر ضرورت تنها نگاه كردن يا فقط لمس كردن را اقتضا كند و آن ديگرى را اقتضا نداشته باشد يا علاج، متوقّف بر يكى از اينها باشد، به همان اندازه كه اضطرار است، بسنده مى‌شود. در مورد اضطرار نيز بايد به مقدار اضطرار بسنده كرد و نه انجام دادن آن فعل ديگرى كه اضطرار ندارد، جايز است و نه تعدّى از آن».