اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 995
اطلاق مطلق بر مقيد
اطلاق مطلق بر مقيد
(ذکر لفظ مطلق و اراده مقيّد؛ از اقسام
مجاز لغوى)
از اقسام مجاز لغوى «اطلاق مطلق بر مقيّد»، يعنى استعمال لفظ مطلق و اراده مقيّد است. زرکشي
در کتاب البرهان في علوم القرآن، براي اين قسم مجاز لغوي به آيه شريفه:((فعقروا الناقة))استشهاد کرده است. بنابر روايات، پي کننده شتر صالح،
يک نفر بود اما چون ديگر افراد قوم وي هم به اين کار رضايت داشتند همه آنها به منزله
فاعلِ اين کار قلمداد شدهاند، و از اين رو فعل «عَقَرُوا» به صيغه جمع استعمال شده
است
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه 270
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 995