اطلاق فاعل بر مصدر

اطلاق فاعل بر مصدر

(ذکر صيغه اسم فاعل و اراده مصدر؛ از اقسام مجاز لغوى)

از اقسام مجاز لغوي، به‌کاربردن اسم فاعل به‌جاى مصدر است؛ مانند:((لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ) ؛ )[كه] در وقوع آن دروغى نيست (واقعه// 2) .

در اين آيه شريفه «کاذبة» اسم فاعل به جاى مصدر «تکذيب» به کار رفته و به معناى آن آمده است.