اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 912
استفهام تفخيمي
استفهام تفخيمي
(پرسش به قصد
بيان بزرگى و اهميت چيزى)
تفخيم به معناى
بزرگ جلوه دادن و بالا بردن جايگاه است. در استفهام تفخيمى که از اقسام استفهام مجازى
است گوينده براى بزرگ جلوهدادن و مهم بودن چيزي، سخن خود را در قالب سؤال مطرح مىکند؛
مانند:((مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ
صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا) ؛ )واى بر ما اين چه نامهاى است
كه هيچ [كار] كوچك و بزرگى را فرو نگذاشته جز اينكه همه را به حساب آورده است
(کهف// 49) .
زرکشى در البرهان
اين آيه را از باب استفهام تفجعى دانسته است. «تفجع» به معناى اندوهگين شدن است.
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه 338
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 271
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 912