اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 841
اسباب مدّ
اسباب مدّ
(امور مقتضى کشيدن حروف مدّ)
براى کشيدن حروف مدّ (واو، يا، الف) سبب
لازم است. اگر حرف مدّ سبب نداشته باشد، آن را «مدّ طبيعى»، «مدّ اصلى»
يا «مدّ ذاتى»، و چنانچه حرف مدّ سبب داشته باشد، آن را «مد غيرطبيعى» ميگويند.
اسباب مدّ را دوگونه دانستهاند: 1. سبب لفظى مد؛ 2. سبب معنوى مد.
سبب لفظى - همانگونه که از اسم آن پيدا است- در لفظ مشهود است؛ برخلاف
سبب معنوى که بدون پيدا بودن در لفظ، موجبات مدّ را فراهم مىآورد.
نيز ر.ک: سبب لفظى مدّ؛ سبب معنوى مدّ.
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه (333-334)
[2]حمد،غانم قدوري;الدراسات الصوتية عندعلماءالتجويد;صفحه
525
[3]شيخ عثمان،حسن;حق التلاوة;صفحه
(225-239)
[4]صبره،علي ،-1948;العقدالفريدفى فن التجويد;صفحه
102
[5]محيسن ،محمدسالم;الرائدفى تجويدالقرآن;صفحه
31
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 841