اسامي سوره سجده

اسامي سوره سجده

(نام‌هاى ديگر سوره سجده)

سوره سجده نام‌هاى ديگرى نيز به شرح ذيل دارد:

1. مضاجع: «مضاجع» جمع «مضجع» به معناى محل استراحت و خواب يا رختخواب است. اين واژه در آيه 16 سوره سجده به کار رفته است:((تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ) ؛ )پهلوهايشان از خوابگاهها جدا مى‌گردد [و] پروردگارشان را از روى بيم و طمع مى‌خوانند و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند.

اين آيه درباره کسانى است که براى نماز شب و راز و نياز از بستر برمى‌خيزند. از آن‌جا که اين عمل، خالصانه‌ترين و عاشقانه‌ترين اعمال است که در اين آيه بيان شده، واژه «مضاجع» به عنوان نام سوره سجده انتخاب شده است.

2و3. سجده لقمان و الم سجده: اين سوره يکى از چهار سوره عزائم و مشتمل بر سجده واجب است. براى فرق گذاشتن ميان اين سوره که نام غيرمشهور آن «سجده لقمان» يا «الم‌سجده» است و سوره فصلت که نام غيرمشهور آن «سجده» و يا «حم سجده» است، اولى را به دليل همجوارى با سوره لقمان، «سجده لقمان» يا «الم‌سجده» خوانده‌اند، و از سوره فصلت با نام «حم سجده» ياد مى‌کنند.

4. الم تنزيل: اين سوره با حروف مقطعه «الم» آغاز و با بيان عظمت قرآن به وصف((تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ) ؛ )نازل شدن اين كتاب كه هيچ [جاى] شك در آن نيست از طرف پروردگار جهانهاست ادامه يافته است؛ لذا به سوره «الم تنزيل» نامگذارى شده است.

5. جُرُز: «جُرُز» که جمع آن «أجراز» است، به زمين‌هاى کويرى و بى آب و علف يا زمين‌هايى گفته مي‌شود که علف‌ها و نباتات روى آن خورده و صاف شده است.

واژه «جرز» در آيه 27 اين سوره آمده است:((أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا)…) ؛ آيا ننگريسته‌اند كه ما باران را به سوى زمين باير مى‌رانيم و به وسيله آن كشته‌اى را برمى‌آوريم. به مناسبت اشاره آيه به قدرت الهى در زنده کردن زمين‌هاى خشک، سوره به نام «جرز» ناميده شد.