ادات مدح
(ادات بيانگر ستايش)
«ادات مدح» اداتى است که در قرآن در معناى مدح به کار رفته است؛ مانند:
1. نِعْمَ: فعلى است براى انشاى مدح؛ مانند:((... وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ) ؛ )و پاداش اهل عمل چه نيكوست (آلعمران// 136) .
2. نِعِمّا:((إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ...) ؛ )اگر صدقهها را آشكار كنيد، اين، كار خوبى است، (بقره// 271) .