ادات تحسّر

ادات تحسّر

(ادات بيانگر حسرت و اندوه)

«تحسّر» يعنى اندوه و حسرت خوردن. و «ادوات تحسّر» يعنى کلماتى که در اين معنا به کار رفته‌اند؛ مانند: «ويل» در((يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا...) ؛ اى واى بر ما چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت (يس// 52) و)(قَالَ يَا وَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ...) ؛ [قابيل] گفت واى بر من آيا عاجزم كه مثل اين زاغ باشم (مائده/ 31) .