ابتداى تام

ابتداى تام

(شروع به قرائت از کلمه فاقد ارتباط با قبل)

«ابتداى تام» از گونه‌هاى ابتداى جايز و عبارت است از ابتدا به کلمه‌اى که ارتباط لفظى و معنوى با ماقبل خود ندارد؛ مانند: ابتداى به «مَن» در آيه((مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ) ؛ هر كه كارى شايسته كند به سود خود اوست (جاثيه// 15) . يا آيه)(وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ) ؛ و برخى از مردم مى‌گويند ما به خدا و روز بازپسين ايمان آورده‌ايم (بقره//8) .