آيه وصيت

آيه وصيت

(آيه 180 بقره و 106 مائده، در باره وصيت)

به آيات 180 سوره بقره و 106 سوره مائده «آيه وصيت» گفته‌اند. خداوند در آيه 180 سوره بقره چنين مي‌فرمايد:

(كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالأقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ) ؛ بر شما مقرر شده است كه چون يكى از شما را مرگ فرا رسد اگر مالى بر جاى گذارد براى پدر و مادر و خويشاوندان [خود] به طور پسنديده وصيت كند [اين كار] حقى است بر پرهيزگاران .

هرچند براى تشريع و قانونگذارى وصيت، از واژه «کتب عليکم» در آيه استفاده شده است که ظهور در وجوب دارد، ولى وصيت کردن، مستحب است و اين تعبير نيز بر استحباب مؤکّد حمل مى‌شود. برخى نيز گفته‌اند: وصيت ابتدا براساس همين آيه واجب بود؛ ولى پس از نزول آيات ارث، اين وجوب نسخ و به امر مستحب تبديل شد.