نزول ملائكه

نزول ملائكه

(نزول فرشته وحى براى ابلاغ پيام الهى)

«ارسال ملک» يکى از شيوه‌هاى ابلاغ پيام الهى و وحى آسمانى است. در اين نوع از وحي، خداوند سبحان به گونه‌اى غيرمستقيم و با وساطت (ارسال) فرشتگان با بندگان خاص خود سخن گفته است. آياتى از قرآن کريم از جمله آيات 52 سوره شورى و 97 سوره بقره از شواهد قطعى ارسال ملک در ابلاغ وحى هستند.

بعضى معتقدند نزول وحى توسط فرشته وحي، به سه طريق صورت گرفته است:

1. القاى پيام الهى توسط فرشته، بى آن‌که بر پيامبر (ص) ظاهر شود؛ چنان‌که در حديثى از پيامبر (ص) مى‌خوانيم: «… روح‌القدس در قلب من اين معنا را دميد که هيچ‌کس نمى‌ميرد تا روزيِ خود را به طور کامل بگيرد؛ بنابراين، از خدا بپرهيزيد و در طلب روزى حريص نباشيد!».

2. گاهى فرشته به صورت انسانى درمى‌آمد و پيامبر (ص) را خطاب مى‌کرد و مطالبى را به او مى‌گفت؛ مانند ظهور جبرئيل بر پيامبر (ص) به صورت دحيه کلبى.

3. گاهى جبرئيل به صورت اصلى‌اش که خداوند او را بر آن صورت آفريده بود بر پيامبر (ص) ظاهر مى‌شد، و اين در طول عمر پيامبر (ص) تنها دو بار صورت گرفت.