نحت

نحت

(ساختن يک کلمه از دو يا چند کلمه)

«نحت» در لغت به معناى تراشيدن و ساختن، و در اصطلاح بلاغى و ادبيات عرب اين است که از دو کلمه يا بيشتر، يک کلمه ساخته شود؛ مانند:

1. «عبد شمس» که مى‌گويند: «عبشمى»؛

2. «بسم الله الرحمن الرحيم» که نحت آن «بسمله» است؛

3. «لا حول و لا قوة الا بالله» که نحت آن «حوقله» است.

ابن‌زملکانى «نحت» را از نظم قرآن قرار داده و براى آن آيه((... وَكَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا))(نساء// 79) را مثال آورده است. گويا در اصل اين چنين بود: «کفى بالله فاکْتَفِ به».