منادي (قرآن)

منادي (قرآن)

(يکى از اوصاف قرآن)

به نظر بعضى از مفسّران، «منادي» يکى از اسامى و صفات قرآن است:((رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِى لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا) ؛ «پروردگارا! ما صداى منادى (تو) را شنيديم که به ايمان دعوت مى‌کرد که به پروردگار خود ايمان بياوريد؛ و ما ايمان آورديم» (آل‌عمران// 193) . )

بيشتر مفسّران «منادى» را حضرت رسول اکرم (ص) دانسته‌اند؛ اما قرآن نيز منادى هميشگى و بهترين دعوت‌کننده انسان به طريق حق و ايمان به پروردگار است.

نيز ر.ک: ايمان (قرآن) .