مفسّران طبقه دوم

مفسّران طبقه دوم

(طبقه دوم مفسّران نزد شيعه و اهل‌سنت)

طبقه دوم مفسّران شيعه در تقسيم‌بندى سه‌گانه علاّمه طباطبايى (ره) اين گونه معرفى شده‌اند: اهل تأليفات اوليه تفسير؛ مانند: فرات بن ابراهيم، ابوحمزه ثمالى، عياشى، على بن ابراهيم قمى و نعمانى. شيوه اين طبقه مثل طبقه چهارم از مفسّران اهل‌سنّت اين بود که روايات مأثور را که از طبقه اول گرفته بودند، با استناد در تأليفات خود درج و از هرگونه اعمال‌نظر خوددارى مى‌کردند.

طبقه دوم مفسّران شيعه طبق تقسيم‌بندى هشتگانه کتاب مبانى و روش‌هاى تفسير جمعى از تابعانند؛ مانند: سعيد بن جبير، يحيى بن يعمر، طاووس بن کيسان، ابوصالح ميزان بصري، محمد بن سائب کلبي، جابر بن يزيد جعفى و اسماعيل سدي.

مفسّران طبقه دوم اهل‌سنّت دسته‌اى از تابعان هستند که شاگردان مفسّران صحابه‌اند؛ مانند: مجاهد، سعيد بن جبير، عکرمه، ضحاک، طاووس بن کيسان يماني، يحيى بن يعمر و جابربن يزيد جعفي.