مفسّران حنفيه

مفسّران حنفيه

(مفسّران داراى مسلک حنفى)

برخى از مفسّران حنفى مذهب عبارتند از:

1. ابوبکر احمد بن على رازى جصاص (م 305 - 370 ق) از معتزلى مسلکان حنفى و صاحب تفسيرى فقهى معروف به أحکام القرآن؛

2. ابوليث نصر بن محمد بن احمد بن ابراهيم سمرقندى بلخى (م 375 ق) صاحب تفسير بحرالعلوم (تفسير سمرقندي) شهرت دارد؛

3. ابوالقاسم محمود بن عمر بن احمد، معروف به جارالله زمخشرى (م538 ق) صاحب تفسير الکشّاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل فى وجوه التأويل؛

4. ابوالبرکات عبدالله بن احمد بن محمود نسفى (م710 ق) صاحب تفسيرى به نام مدارک التنزيل و حقائق التأويل؛

5. على بن احمد مهايمى مشهور به مخدوم على مهايمى (م835 ق) نويسنده تفسير تبصيرالرحمان و تيسيرالمنّان؛

6. نعمة‌الله بن محمود نخجوانى (م920 ق) صاحب تفسير الفواتح الالهيّة و المفاتح الغيبيّة؛

7. محيي‌الدين محمد بن مصطفي، معروف به شيخ‌زاده (م951 ق) حاشيه‌اى بر تفسير أنوارالتنزيلِ بيضاوى نوشته است که به «حاشيه شيخ‌زاده» شهرت دارد؛

8. ابوالسعود محمد بن محمد بن مصطفى عمادى (م982 ق) نگارنده تفسير إرشاد العقل‌ السليم إلى مزايا الکتاب الکريم (تفسير ابو السعود)؛

9. ابوالثناد شهاب‌الدين سيد محمود بن عبدالله آلوسى بغدادى (م1270 ق) صاحب تفسير روح‌المعانى فى تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني (تفسير آلوسي)؛

10. دکتر وهبة‌الله بن مصطفى الزحيلى از علماى محقق و معاصر سوريه و مؤلف تفسير المنير فى العقيدة والشريعة والمنهج.

نيز ر.ک: تفاسير حنفيه؛ تفسير حنفيه.