مستحسنات قرائت قرآن

مستحبات قرائت قرآن

(مستحسنات قرائت قرآن)

(آداب ظاهرى و باطنى قرائت قرآن)

آداب و مستحباتى براى تلاوت قرآن ذکر شده که بيشتر آن‌ها براساس آيات قرآن و روايات است. اين آداب را به دو دسته «ظاهرى» و «باطنى» تقسيم کرده‌اند:

الف) آداب ظاهري:

1. وضو گرفتن؛

2. تلاوت در جاى پاکيزه (بهترين جا مسجد است) ؛

3. نشستن رو به قبله؛

4. مسواک زدن پيش از تلاوت؛

5. گفتن «اعوذبالله من الشيطان الرجيم» و سپس «بسم الله الرحمن الرحيم»؛

6. با ترتيل و آهسته خواندن؛

7. خواندن با آواز خوش و صداى زيبا؛

8. ادا کردن حق آيات؛ يعنى گريستن هنگام خواندن آيات عذاب، و اميدوار و خوشحال بودن هنگام آيات رحمت؛

9. خواندن قرآن از روى مصحف بهتر از خواندن از حفظ است؛

10. سکوت و استماع هنگام تلاوت قرآن؛

11. استحباب تلاوت با صداى معتدل و قويّ؛

12. استحباب شروع و ختم قرائت با دعا؛

13. سجده کردن هنگام خواندن آيه سجده مستحبى؛

14. روزه گرفتن در روز ختم قرآن؛

15. آغاز تلاوت قرآن پس از ختم آن؛

16. گفتن تکبير از آخر سوره الضحى تا آخر قرآن؛ و….

ب) آداب باطني:

1. فهم اصل کلام؛

2. تعظيم متکلم (خدا) ؛

3. حضور قلب؛

4. تدبّر در قرآن (زيرا تدبّر از حضور قلب بالاتر است) ؛

5. رفع موانع قرآن (مانند: وسواس در اداى حروف از مخارج و رعايت تجويد، تقليد کورکورانه در قرائت، و تفسير به رأي) ؛

6. تخصيص (قارى خود را طرف خطاب قرآن فرض کند) ؛

7. اثرپذيرى از قرآن.

و….

نيز ر.ک: محرمات قرائت قرآن.