مدّ تعظيم

مدّ تعظيم

(مدّ منفصلِ مخصوص لفظ جلاله، ناشى از اجتماع سبب لفظى و معنوى مدّ)

مدّ تعظيم از گونه‌هاى مدّ منفصل، و مخصوص لفظ جلاله «الله» است. برخى از قاريان، مدّ منفصل را به قصر مى‌خوانند؛ امّا در برخى از موارد که سبب لفظى و معنوى مدّ جمع است، به مدّ خوانده مى‌شود؛ مانند:((لا اله إلّا الله))و((لا اله إلّا هو) . )

اين مدّ را که بنا به طريقه حمزه کوفى صورت مى‌پذيرد، مدّ تعظيم خوانده‌اند و به آن «مدّ مبالغه» نيز مى‌گويند.