مدّ بُنيه

مدّ بُنيه

(قرارگرفتن حرف مدّ و سبب آن در حروف اصلى بعضى اسماء)

ابوبکر احمد بن حسين بن مهران بنا به نقل سيوطى در کتاب الإتقان مدّهاى قرآن را ده گونه مى‌داند که از آن جمله «مدّ بُنيه» است.

«مدّ بُنيه» مانند مدّ در کلمات «ماء»، «زکرياء»، «نداء» و «دعاء» از آن جهت بنيه خوانده شده که برخلاف اسم مقصور، کلمه بر مدّ بنا شده و حرف مدّ و سبب آن از حروف اصلى کلمه است.