اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 4235
محكم مطلق
محكم مطلق
(آيات داراى
معناى روشن از همه جهات، و فاقد هر گونه تشابه)
آيات محکم به
«محکم مطلق» و «محکم مِن وجه» تقسيم شده است.
محکم مطلق به آيهاى مىگويند که از همه جهات محکم باشد و هيچ گونه تشابهى در آن نباشد.
توضيح آن که حقيقت قرآن همچون نور و وجود، داراى مراتب تشکيکى است و سلسله مراتب طولى
و عرضى دارد؛ به گونهاى که ممکن است آيهاى نسبت به آيه ديگر محکم باشد؛ اما همان
آيه از بعضى جهات و نسبت به آيهاى ديگر متشابه باشد. و ممکن است يک آيه از يک جهت
محکم و از جهتى ديگر متشابه باشد.
علامه طباطبايى (ره) نيز نسبى بودن محکم و متشابه
را پذيرفته، مىفرمايد: ما در قرآن متشابه مطلق نداريم؛ ولى محذورى از وجود محکم مطلق
نيست.
به نظر محيىالدين عربي، جمله «لااله الا الله»
مادر و مرجع همه محکمات است. استاد جوادى آملى مىفرمايد: گويا آيه((ليس کمثله شىء))(شورى// 11) محکم مطلق است که عنوان «امالکتاب»
بر آن اطلاق مىشود، و مادر و مرجع ديگر محکمات است.
نيز ر.ک: محکم مِن وجه.
[1]بيات مختاري،ماشاءالله;پژوهشى
درحكمت متشابهات قرآن(پايان نامه);صفحه 41
[2]طباطبايي ، محمد
حسين ، 1281 - 1360;قرآن دراسلام;صفحه 42
[3]طباطبايي ، محمد
حسين ، 1281 - 1360;الميزان في تفسير القرآن;جلد3;صفحه 64
[4]جمعي از محققان;علوم
القرآن عندالمفسرين;جلد3;صفحه 70و65
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 4235