اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 4006
كلمات كنانهاى قرآن
كلمات كنانهاى قرآن
(کلماتى از قرآن، به لغت قبيله کنانه)
«کنانه» يکى از قبايل بزرگ عرب و منسوب به شخصى به نام کنانه پسر خزيمه
است. وى پدر قبيلهاى از «مُضَر» و مولاى صفيه بنت حُيّ همسر پيامبر (ص) است. اين قبيله
در سرزمين مکه مىزيستند و طوايف و شعبههايى همچون قريش، عبدمناة و… داشتند.
واژههاى کنانهاى قرآن عبارتند از:
1. سفهاء: جهال، نادانان (بقره// 13) ؛
2. خاسئين: صاغرين، خوارشدگان (بقره// 65) ؛
3. شطر: تِلقاء، کنار (بقره// 144) ؛
4. خَلاق: نصيب، بهره (آلعمران// 77) ؛
5. ملوکاً: احرار، آزادگان (مائده// 20) ؛
6. قبيلاً: عياناً، آشکار (اسراء// 92) ؛
7. معجزين: سابقين، سبقتگيرندگان (انعام// 134) ؛
8. يَعزُبُ: يَغيب، پنهان ماند (يونس// 61) ؛
9. لاترکنوا: لاتميلوا، ميل پيدا نکنيد (هود// 113) ؛
10. فَجْوَة: ناحيه (کهف// 17) ؛
11. مَوئلاً: ملجأ و پناهگاه (کهف// 58) ؛
12. مُبلَسُون: آيسون، نااميدان (انعام// 44) ؛
13. دُحُوراً: طرداً، راندن (صافات// 9) ؛
14. خرّاصون: تکذيبکنندگان (ذاريات// 10) ؛
15. أسفار: کُتُب (جمعه// 5) ؛
16. اُقِّتَتْ: جُمِعَت، جمع شود (مرسلات// 11) ؛
17. لَکَنُود: کفرانکننده نعمتها (عاديات// 6) .
[1]دهخدا ، علي اكبر ، 1259 - 1334;لغت نامه
دهخدا;جلد11;صفحه (16410-16411)
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 108
[3]قلعه جي،محمدرواس;لغة القرآن الكريم;صفحه
(50-65)
اسم الکتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن المؤلف : دفتر تبلیغات اسلامی الجزء : 1 صفحة : 4006