كلمات غسّاني قرآن

كلمات غسّاني قرآن

(کلماتى از قرآن، به لغت غسانيان)

غسّان پدر قبيله‌اى از قبايل ازد است که در اصل از يمن بودند و ملوک غسان از آن قبيله‌اند و چون در محلى پرآب به نام «غسان» سکونت داشتند، به همين نام خوانده شدند.

غسانيان در دوران جاهليت بر شام حکومت کردند و در عصر اسلام نيز بعضى از مشاهير غسانى ظهور کرده‌اند.

کلمات غسانى قرآن:

1. طَفِقا: عَمَدَا، خواستند: (وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ)((اعراف// 22)؛ )

2. بئيس: شديد:((وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِيسٍ))(اعراف// 165)؛

3. سيىء بهم: کرههم، ناراحت شد: (وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ)((هود// 77).)